Dziś mija 70. rocznica śmierci wybitnego polskiego artysty Stanisława Ignacego Witkiewicza.11 września tego roku Sejm uczcił pamięć Stanisława Ignacego Witkiewicza, nazywając Witkacego jednym z największych artystów XX wieku. "Pisarz, filozof, krytyk, malarz, fotograf - określenia te nie oddają w pełni charakteru jego wszechstronnej działalności" - głosi uchwała Sejmu.
Twórczość Witkacego została w pełni doceniona dopiero po II wojnie światowej. Jego utwory przetłumaczono na kilkadziesiąt języków. Witkacy jest uznawany za jednego z klasyków literatury światowej.
Stanisław Ignacy Witkiewicz - pseudonim Witkacy (1885-1939) – dramatopisarz, prozaik, filozof, teoretyk sztuki, malarz. Brał udział w wyprawie do Australii Bronisława Malinowskiego. Brał udział w I Wojnie Światowej w armii carskiej. Po 1918 zamieszkał w Zakopanem. Był członkiem pierwszej polskiej grupy awangardowej „Formiści”. Współpracował ze „Zwrotnicą”. Był autorem estetycznej teorii Czystej Formy (Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia, 1919). Powyższa teoria w dużym stopniu determinowała jego twórczość malarską i teatralną. Jest uważany za jednego z prekursorów teatru absurdu. W swoich dramatach operował głównie czarnym humorem, groteską i parodią: Tumor Mózgowicz (1921), Kurka wodna (1922), W małym dworku (1923), Jan Maciej Karol Wścieklica (1925), Szewcy (1934, wystawienie 1957). W 1939, po wkroczeniu wojsk radzieckich do Polski, popełnił samobójstwo. Za życia nie był doceniony, a po śmierci uznany za wielką osobowość artystyczną.
